Jest to opracowanie dotyczące wychowania młodzieży w oparciu o praktyczną realizację idei Rudolfa Steinera. Książka omawia szczególnie ważne, podstawowe założenia antropozoficznej pedagogiki wieku dojrzewania. Autor stawia sobie za cel, aby jego rozważania przywiodły czytelnika do zastanowienia się nad pięcioma podstawowymi ideami pedagogicznymi: 1. Wychowanie w okresie od 14-21 roku życia musi mieć na względzie przede wszystkim wolę, która uwalnia się wraz z dojrzewaniem i którą wychowanie powinno pomóc człowiekowi opanować. 2. Gdy człowiek realizuje wrodzone dążenie do całościowości (przejawiające się np. w formie uczenia się przez całe życie), to wychodzi od swoich specyficznych, dających się zaobserwować zdolności. Dlatego w pedagogice należy podążać różnymi drogami, aby przezwyciężyć jednostronność rozwoju danej osoby. Pedagogika wieku dojrzewania musi ten fakt uwzględniać - także wtedy, gdy chodzi o kształt całej szkoły. 3. Program nauczania musi uwzględniać fakt, że rytm życia duszy domaga się oscylowania między biegunem rozpatrywania (poznania) a biegunem kształtowania w działaniu praktycznym. 4. W procesie zadomawiania się we współczesnym świecie młody człowiek nie powinien się wzdragać przed konfrontacją ze zjawiskami negatywnymi w otaczającym go świecie. Dorosły człowiek powinien mu towarzyszyć właśnie wtedy, gdy przychodzi mu się z nimi zmierzyć. 5. Pierwsza pomoc w przezwyciężeniu kryzysu dojrzewania pochodzi z celowego rozplanowania zajęć lekcyjnych w klasach VI-VIII. Należy więc na nowo zweryfikować i rozplanować jego koncepcję. Książka ta jest kopalnią wiedzy dla wychowawców i pedagogów.