Książka omawia rozwój ludzkości po katastrofie Atlantydy w aspekcie duchowej inspiracji człowieka przez wyższe jestestwa duchowe w poszczególnych epokach kultur poatlantydzkich. Autor opisuje oddziaływanie na ludzkość zarówno istot anielskich, oraz tych jestestw duchowych, które w czasie rozwoju księżycowego nie osiągnęły w pełni swojego rozwoju, a które w dawnych epokach rozwoju ludzkości mogły się jeszcze wcielać w ludzkie ciała, pełniąc rolę nauczycieli i przewodników rozwijającej się ludzkości. Opisany jest wpływ świata duchowego na człowieka w różnych fazach życia, a zwłaszcza w pierwszych trzech latach dzieciństwa. Autor wskazuje również na rolę, jaką odegrał w rozwoju Ziemi impuls Chrystusowy.